गोपालकृष्णाची मला फार आवडणारी आरती:

मंगलाक्षता:
२००८ डिसेंबर मध्ये माझे लग्न झाले. माझ्या आजोबांनी (आईच्या वडिलांनी, श्री पु. बा. देशमुख) माझ्या लग्नासाठी लिहिलेली मंगलाक्षता -

सांजवात :

लहानपणा पासूनच आजोबांनी रोज संध्याकाळी भीमरूपी - रामरक्षा म्हणायची सवय लावली. बरोब्बर सात वाजता देवासमोर दिवा लावायचे , उदबत्ती लावायचे आणि वाटीभारून खडीसाखर ठेवायचे आजोबा. शांत बसून देवाची स्तोत्रे म्हणण्यामागे  आणि ती पाठ होण्यामागे वाटीतल्या खाडीसाखारारेचा मोठा वाट होता. शुभंकरोतीने सुरुवात करून राम नाम जपाने शेवट व्हायचा.

आमचा परिपाठ असा असायचा  ..........................

शुभंकरोती कल्याणं आरोग्यं धनसंपदा
शत्रुबुध्ही विनाशाय दीपज्योती नमोस्तुते 

दिव्या दिव्या दिपत्कार कानी कुंडल मोतिहार
दिव्याला पाहून नमस्कार 

दिवा लावला देवापाशी 

उजेड पडला तुळशीपाशी

माझा नमस्कार सर्व देवांपाशी

घरातली पीड़ा बाहेर जावुदे

बाहेरची लक्ष्मी घरात येवुदे

घरच्या धन्याला उदंड आयुष्य लाभुदे

मोरया मोरया मी बाळ तान्हे
तुझीच सेवा करू काय जाणे
अन्याय माझे कोट्यानु कोटी
मोरेश्वराबा  तू घाल पोटी 

शांताकारं भूजगशयनम पद्मनाभम सुरेशं
विश्वाधारम गगन सदृशं मेघ वर्णम शुभांगम
लक्ष्मीकान्तं कमलनयनं योगीभीरध्यानुगम्यं
वंदे विष्णुम भवभयहरम सर्व लोकैकनाथम  

श्री गोपाल कृष्ण महाराज कि जय 

उडाला उडाला कपि तो उडाला समुद्र लोटोनी लंकेत गेला
लंकेत जावून विचार केला नमस्कार माझा तया मारुतीला 

अनुदिनी अनुतापे तापलो राम राया
परम दिन दयाळा निरसी मोह माया
अचपळ मन माझे नावरे आवरीता
तुजवीण शीण होतो धाव रे धाव आता

अलंकापुरी पुण्यभूमी पवित्र
तिथे नांदतो ज्ञानराजा सुपात्र
तया आठविता महा पुण्य राशी
नमस्कार माझा सद्गुरू श्री ज्ञानेश्वरांशी 

शुका सारिखे पूर्ण वैराग्य ज्यांचे
वसिष्ठा परी ज्ञान योगेश्वारांचे
कवी वाल्मिकासारिखा मान्य ज्यांचा
नमस्कार माझा सद्गुरू रामदासा 

गणपती तुझे नाव चांगले

या कुंदेनृ तुषार हर धावला

गणपती स्तोत्र

 

 

 
 श्री राम जय राम जय जय राम - ११ वेळा

 या बरोबरच आणखीही पाठांतर असायचे

 

 

 

भोंडला

“अगं अदिती  कधी  लिहिणार  आहेस  तू  तुझा  ब्लॉग ? ” हा  प्रश्न  हृषीकेशने  मला  अनेकदा  विचारला ……..परवा  “धनत्रयोदशीच्या  “दिवशी  मात्र  प्रश्न  विचारण्याचा  स्वर  अगदीच  निर्वाणीचा  जाणवला  आणि  बऱ्याच दिवसांपासून  रेंगाळत  पडलेला ब्लॉग तयार  करण्यासाठी  हुरूप  आला . अर्थात  या  ब्लॉगचे  संपूर्ण  श्रेय  माझ्या  पतीचेच .

कधी  कधी  शांत  डोळे  मिटून  पडल्यावर  अनाहूतपणे आजीची  आठवण   मनात  तरळून  जाते …..आजी  मायाळू  होती  पण  अतिशय  शिस्तबद्ध  आणि  धोरणीही . माझे  माहेर  पुण्याजवळ  राजगुरुनगरचे   ! आमच्या  आळीत महिलामंडळातले  हमखास  बोलले  जाणारे  एक  वाक्य म्हणजे -“नऊवारी साडी  नेसावी  तर  शालिनीताईनसारखी ”,  ऐकून  आजीविषयीचा  आदर  द्विगुणीत  व्हायचा . आजीची  एक  लोखंडी  पेटी  होती , कायम  कुलूप  असायचे  तिला . फार  कुतूहल  होते  त्या  पेटीचे  मला ………….गौरी  गणपतीतच  फक्त  पेटी  उघडली  जायची . त्यात  ठेवणीतल्या  साड्या होत्या  आजीच्या . एक  निळी -मोरपंखी  रंगाची  नारायणपेठी  साडी  मला  फार   आवडायची …त्याहूनही  जास्त  आवडायचा  पेटीतून  येणारा   अत्ताराचा   वास ………..तोच  मृदू  “दरवळ  “ अजूनही  आजीच्या  स्मृतींना  जागृत  राखून  आहे ……..म्हणूनच  “स्मृती  दरवळ ” नाव  ठेवावे  वाटले ब्लॉगचे .............

खूप  काही  लिहायचे  आहे ............ 

आत्ताच  नवरात्र  झाले ………..तर  मग  ब्लॉगची  सुरुवात  “भोंडल्या ” ने  करते .

नावरात्रीतले  नऊ दिवस  चौकातल्या   बायका  मुली  मिळून  आम्ही  भोंडला (काही ठिकाणी याला हद्गाही म्हणतात) खेळायचो. पाटावर  हत्तीचे  चित्र  काढून  त्याची  पूजा  करायचो  आणि  मग  त्याभोवती  फेर  धरून  गाणी म्हणायचो . आईने  सांगितले  होते  कि  नावरात्रीच्या  वेळी  “हस्त  नक्षत्र ” असते  म्हणून  हत्तीची  पूजा  करतात .भोंडल्याच्या  शेवटी  कोणी  काय  खिरापत  आणली  ते  ओळखायला  फार  मज्जा  यायची . कोणी  गोड  , कोणी  तिखट  कोणी  तळण तर  कोणी  फळांची  खिरापत आणलेली  असायची  . माझा  आईकडे  हट्ट असायचा  कि  “ अशी  खिरापत  दे  कि  जी  कोणी  लवकर  ओळखलीच  नाही  पाहिजे ”…आई हसायची . एकदा  तिने  मला  “चित्रान्न म्हणजे  कर्नाटकातील भाताचा  एक  प्रकार ” बनवून  दिला . माझ्या  भोंडल्याच्या  दिवशी  कोणालाच  ही  खिरापत  लवकर  ओळखता  आली  नव्हती. केवढा  आनंद  झाला  होता  मला  तेंव्हा.  आज  आठवले  तर  माझे  मलाच  हसू  आले. …………..

भोंडल्याची  सुरुवात  नेहमी  “ऐलोमा पैलोमा ” गाण्याने  असायची  आणि  शेवट  “ भोपळी फुल ” या  गाण्याने . आजीने  एकदा  सांगितले  होते  कि  रोजच्या  कामातून  मोकळीक  मिळावी  आणि आसपासच्या  लेकी  सुनांशी  परिचय  वाढवा  म्हणून  भोंडला  खेळायची  पद्धत  सुरु  झाली . लहान  वयात  लग्न  झालेल्या  सासुरवाशीणींना   तर  ही  पर्वणीच  असायची . माहेरची  वाटणारी  ओढ आणि  सासरची  तक्रार  खेळीमेळीत   गाण्यातून  त्यांना  व्यक्त  करता  यायची ………….पण  फक्त  इतकेच  नाही  तर  भोंडल्याच्या  गाण्यांमधून  बिघडलेल्या खाद्य  पदार्थातून  नवीन  काय  रुचकर  बनेल  ह्या  पासून ते  अगदी  “छत्रपती  शिवाजी  महाराजांबद्दलचा आदर” व्यक्त करण्या  पर्यंतची गाणी  आहेत .

भोंडल्याची काही  गाणी येथे  नमूद करते  आहे … ……………

ऐलोमा  पैलोमा  गणेश  देवा :

ऐलोमा पैलोमा गणेश देवा, माझा खेळ मांडू दे  करीन  तुझी सेवा,

माझा खेळ मांडीला वेशीच्या दारी, पारवं  घुमातंय बुरुजावरी ,

गुंजावाणी डोळ्याच्या सारविल्या टीका, आमच्या गावच्या भुलोजी बायका,

एविनी गाव  तेविनी गाव कांदा तीळ बाई तांदूळ घ्या,

आमच्या आया तुमच्या आया खातील काय दुधोंडे 

दुधोन्ड्याची लागली  टाळी, आयुष्य देरे  भा  माळी,

माळी गेला शेता भाता, पाऊस पडला  येता  जाता ,

पड पड पावसा थेंबो थेंबी, थेंबो थेंबी आडव्या लोंबी,

आडव्या लोंबती  अंगणा  

अंगणा तुझी सात वर्षे, भोंडल्या तुझी सोळा वर्षे,

अतुल्या  मातुल्या चरणी चातुल्या, चरणी चेसगोंडे  हातपाय  खणखणीत गोंडे ,

एक एक गोंडा विसा विसाचा, साड्या डोंगर नेसायचा

नेसागं नेसा  बहुल्यानो, अडीच वर्षे पावल्यानो.

कोथिंबिरी बाई गं, आता कधी येशील गं 

आता येईन चैत्र मासा, चैत्रा चैत्रा लवकर ये,

हस्त बसवीन हस्ताला, देव बसवीन देवा-ह्याला ,

देवा-ह्याच्या चौकटी, उठता बसता लाथ बुक्की.

हरीच्या   नैवेद्याला :

हरीच्या नैवेद्याला केली जिलबी बिघडली,

हरीच्या नैवेद्याला केली जिलबी बिघडली  ||धृ||

त्यातलं उरलं थोडं पीठ त्याचं केलं थालीपीठ,

नेवून वाढलं पानात,  जिलबी बिघडली ||१ ||

हरीच्या नैवेद्याला केली जिलबी बिघडली,

त्यातला उरला थोडा पाक त्याचा केला साखरभात,

नेवूनी वाढला पानात  जिलबी बिघडली ||२||

हरीच्या नैवेद्याला केली जिलबी बिघडली,

त्यातलं उरलं थोडं तूप,

त्यात दिसलं हरीचं रूप,

कुणाला सांगू कुणाला नको जिलबी बिघडली  ||३||

हरीच्या नैवेद्याला केली जिलबी बिघडली

अक्कण माती चिक्कण  माती:

अक्कण माती चिक्कण माती, अश्शी माती सुरेख बाई जातं ते रोवावं

अस्सं जातं सुरेख बाई सपिठी दळावी 

अश्शी सपिठी सुरेख बाई करंज्या कराव्या 

अश्श्या करंज्या सुरेख बाई तबकी ठेवाव्या 

अस्सं तबक सुरेख बाई पालखी ठेवावं 

अश्शी पालखी सुरेख बाई माहेरी धाडावी 

अस्सं माहेर सुरेख बाई लाडाचं प्रेमाचं

अस्सं सासर द्वाड बाई कोंडूनी मारीतं

एके  दिवशी  कावू  आला :

एके दिवशी कावू आला बाई कावू आला

त्याने एक उंबर तोडले बाई उंबर तोडले

ते सईच्या दारात टाकले बाई दारात टाकले

सईने ते घरात नेले बाई घरात नेले

कांडून कुंडून -हाडा  केला बाई -हाडा केला

-हाडा घेवून बाजारात गेली बाई बाजारात गेली

-हाडा विकून पैसे आणले बाई पैसे आणले

त्या पैश्यांची घागर घेतली बाई घागर घेतली

घागर घेवून पाण्याला गेली बाई पाण्याला गेली

मधल्या बोटाला विंचू चावला बाई विंचू चावला

आणा माझ्या सासरचा वैद्य: अंगात अंगरखा फाटका तुटका,

डोक्याची पगडी विरलेली, पायात जोडे झिजलेले, कपाळाला टिळा शेणाचा

तोंडात विडा पादरा  किडा, हातात लाठी जळकी काठी,

कसाबाई दिसतो भिकाऱ्यावाणी बाई भिकाऱ्यावाणी 

आणा माझ्या माहेरचा वैद्य: अंगात अंगरखा भरजरी,

डोक्याला पगडी पुणेरी , पायात जोडे कोल्हापुरी, कपाळाला टिळा चंदनाचा,

तोंडात विडा केशराचा, हातात लाठी सागवानी

कसा बाई दिसतो राजावाणी  बाई राजावाणी.

माझ्या सुंदरीचं लगीन-
माझ्या सुंदरीचं लगीन  आई म्हणे मी आई
करीन मांडवात घाई
माझ्या सुंदरीचं लगीन भाऊ म्हणे मी भाऊ
आणीन नवरा पाहून
माझ्या सुंदरीचं लगीन बहिण म्हणे मी बहिण
जाईन पाठ राखीण
माझ्या सुंदरीचं लगीन मामा म्हणे मी मामा
येईन कामा धामा
माझ्या सुंदरीचं लगीन मामी म्हणे मी मानी
करीन चहापाणी
माझ्या सुंदरीचं लगीन आजा म्हणे मी आजा
खाईन तूप सांजा
माझ्या सुंदरीचं लगीन आजी म्हणे मी आजी
खाईन तूप सोजी
माझ्या सुंदरीचं लगीन काकू म्हणे मी काकू
देईन हळदी कुंकू
माझ्या सुंदरीचं लगीन भट म्हणे मी भट
धरीन अंतरपाठ
माझ्या सुंदरीचं लगीन  भटीण म्हणे मी भटीण
सगळ्याच पोळ्या लाटीन
माझ्या सुंदरीचं लगीन

कारल्याचा वेल:

कारल्याचा वेल लाव गं सुने, लाव गं सुने, मग जा अपुल्या माहेरा माहेरा

कारल्याचा वेल लवला हो सासूबाई, लावला हो सासूबाई,  आता तरी जावू का माहेरा माहेरा ||धृ ||

कारल्याला पाणी घाल गं सुने, घाल गं सुने, मग जा अपुल्या माहेरा माहेरा

कारल्याला पाणी घातलं हो सासूबाई, घातलं हो सासूबाई, आता तरी जावू का माहेरा माहेरा

कारल्याला पानं येऊदे गं सुने, येऊदे गं सुने, मग जा अपुल्या माहेरा माहेरा

कारल्याला पानं आली हो सासूबाई, आली हो सासूबाई, आता तरी जावू का माहेरा माहेरा

कारल्याला फुले येऊदे गं सुने, येऊदे गं सुने, मग जा अपुल्या माहेरा माहेरा

कारल्याला फुले आली हो सासूबाई, आली हो सासूबाई, आता तरी जावू का माहेरा माहेरा

कारल्याला कारली येऊदे गं सुने, येऊदे गं सुने, मग जा अपुल्या माहेरा माहेरा

कारल्याला कारली आली हो सासूबाई, आली हो सासूबाई, आता तरी जावू का माहेरा माहेरा

कारल्याची भाजी कर गं सुने, कर गं सुने,  मग जा अपुल्या माहेरा माहेरा

कारल्याची भाजी केली हो सासूबाई, केली हो सासूबाई, आता तरी जावू का माहेरा माहेरा

आपलं उष्टं काढ गं सुने, काढ गं सुने, मग जा अपुल्या माहेरा माहेरा

आपलं उष्टं काढलं हो सासूबाई, काढलं हो सासूबाई, आता तरी जावू का माहेरा माहेरा

आणा फणी, घाला वेणी, जावूद्यात राणी माहेरा माहेरा

आणलं फणकट, घातलं वेणकट, गेलं संकट, माहेरा माहेरा.

-

श्री कांता  कमल  कांता:

श्री  कांता  कमल  कांता  अस्सं कसं झालं, अस्सं  कसं  वेडं माझ्या  नशिबी  आलं ||धृ ||

वेड्याच्या  बायकोने  केले  होते  लाडू , तिकडून  आला वेडा त्याने  डोकावून  पहिले 

चेंडू चेंडू  म्हणून  त्याले  खेळायला  घेतले  II १  II

श्री  कांता  कमल  कांता  अस्सं कसं झालं, अस्सं  कसं  वेडं माझ्या  नशिबी  आलं ||धृ ||

वेड्याच्या  बायकोने  केले  होत्या  शेवया , तिकडून  आला  वेडा  त्याने  डोकावून  पहिले

आळ्या आळ्या म्हणून  त्याने  फेकुनी  दिल्या  II २  II

श्री  कांता  कमल  कांता  अस्सं कसं झालं, अस्सं  कसं  वेडं माझ्या  नशिबी  आलं ||धृ ||

वेड्याच्या  बायकोने  केल्या  होत्या  करंज्या , तिकडून  आला  वेडा  त्याने  डोकावून  पहिले

होड्या  होड्या  म्हणून  त्याने  पाण्यात  सोडल्या  II ३  II

श्री  कांता  कमल  कांता  अस्सं कसं झालं, अस्सं  कसं  वेडं माझ्या  नशिबी  आलं ||धृ ||

वेड्याच्या  बायकोने केले  होते  श्रीखंड , तिकडून  आला  वेडा  त्याने  डोकावून  पहिले

गंध  गंध  म्हणून  त्याने  अंगाला  फासले  II ४  II

श्री  कांता  कमल  कांता  अस्सं कसं झालं, अस्सं  कसं  वेडं माझ्या  नशिबी  आलं ||धृ ||

वेड्याची  बायको  झोपली  होती  एकदा , तिकडून  आला  वेडा  त्याने  डोकावून  पहिले

मेली  मेली  म्हणून  त्याने  जाळूनी  टाकली  II ५  II

श्री  कांता  कमल  कांता  अस्सं कसं झालं, अस्सं  कसं  वेडं माझ्या  नशिबी  आलं ||धृ ||

-
एक लिंबू झेलू बाई दोन लिंबं झेलू
दोन लिंबं झेलू बाई तीन लिंबं झेलू
तीन लिंबं झेलू बाई चार लिंबं झेलू
चार लिंबं झेलू बाई पाच लिंबं झेलू
पाच लिंबांचा पानोळा, माळ घाली हनुमंताला
हनुमंताची निळी झोळी, येता जाता कमळं तोडी
कमळाच्या पाठीमागे लागली राणी, अगं अगं राणी इथे कुठे पाणी
पाणी आहे यमुना जमुना, यमुना जामुनेची बारीक वाळू
तेथे खेळे चील्लार बाळ, चील्लार बाळाला भूक लागली
सोन्याच्या शिंपल्याने दुध पाजले, निजरे निजरे चील्लार बाळा
मी तर जातो सोनार दादा, गौरीचे मोती झाले की नाही
गौरीचे मोती उद्या सकाळी पान सुपारी उद्या दुपारी
-

शिवाजी आमुचा राजा
शिवाजी आमुचा राजा, त्याचा तो तोरण किल्ला
किल्ल्यामध्ये सात विहिरी, विहिरीमध्ये एक कमळ,
एक कमळ तोडले, भवानी मातेला अर्पण केले,

भवानी माता प्रसन्न  झाली, तिने त्याला तलवार दिली,

तलवार घेउनी आला, हिंदूंचा राजा तो झाला
हिंदूंनी त्याचे स्मरण करावे, हत्त्यापुढे गाणे गावे


कृष्ण घालितो लोळण, आली यशोदा धावून कायरे मागतोस बाळा तुला देते मी आणून
आई मला चंद्र दे आणून त्याचा चेंडू दे करून, असलं रे कसलं बाळा तुझं जगाच्या वेगळं
कृष्ण घालितो लोळण, आली यशोदा धावून कायरे मागतोस बाळा तुला देते मी आणून
आई मला साप दे आणून त्याची दोरी दे करून, असलं रे कसलं बाळा तुझं जगाच्या वेगळं
 कृष्ण घालितो लोळण, आली यशोदा धावून कायरे मागतोस बाळा तुला देते मी आणून
आई मला विंचू  दे आणून त्याची अंगठी   दे करून, असलं रे कसलं बाळा तुझं जगाच्या वेगळं         


 

कृष्णाचे  अंगण :

कृष्णाचं अंगण  बाई  कृष्णाचं   टोपडं,

धोब्याकडे  बाई  धुवायला  टाकीलं,

चंद्रभागेत  खळबळलं,

जाई जुई  वर  वाळवलं

चंदनाच्या  पाटावर  घडी  केली

घडीचा  घडीरंग बाई  कृष्णाचा  पलंग ,

त्यात  रात्री  जनमले श्रीरंग .

 दमडीचं   तेल :

काळी  चंद्रकला  नेसू  कशी , गळ्यात  हार  घालू  कशी ,

पायात  पैंजण  घालू  कशी , दमडीचं  तेल  आणू कशी ,

दमडीचं तेल आणलं

सासूबाईंचं न्हाणं झालं, मामंजींची शेंडी झाली,

भावोजींची दाढी झाली, वन्संबाईंची वेणी झाली,

उरलेलं तेल झाकून ठेवलं, लांडोरीचा पाय लागला,

वेशीबाहेर ओघळ घेला, त्यात हत्ती वाहून गेला,

सासूबाई सासूबाई  अन्याय झाला

दुध भात जेवायला घाला

माझं उष्टं तुम्हीच काढा.

हस्त हा दुनियेचा राजा:

हस्त हा दुनियेचा राजा पावतो तीन्हीयाचा काजा

तयासी नमस्कार माझा नमस्कारासरशी  वारा

आधी पडल्या मेघ धारा मागून आल्या मोठ्या धारा

दहा मधले सात गेले हस्ताची मग पाळी आली

म्हणून त्याने गंमत केली

त्याच्या योगे झाला चिखल

त्याबाई चिखलात लावल्या केळी

एक एक केळ मोठालं, हादग्या देवा वहिलं.

नमुया श्रीगणेशा:

आधी नमुया श्रीगणराया, मंगलमुर्ती उंदरावरी 

सत्ता त्याची इंद्रावरी

इंद्र हा स्वर्गीचा राजा, झुलती हत्तींच्या फौजा

वरुण चाकर इंद्राचा, पाऊस पाडी हस्ताचा

पड पड पावसा थेंबो थेंबी

थेंबो थेंबी आडव्या लोंबी

पिवळ्या लोंबी आणूया

तांदूळ त्याचे  कांडूया

मोदक लाडू बनवूया 

गणरायाला अर्पूया.

-

नणंद भावजया दोघी जणीखेळत होत्या छप्पा पाणी
खेळता खेळता झगडा झाला, भावजयी वारी डाव आला
यादव राया राणी रुसून बसली कैसी, सासुरवाशीण घरासी येईना कैसी
सासूबाई गेल्या समजवायला, चला चला सुनबाई आपल्या घराला, अर्धा संसार देते तुम्हाला,
अर्धा संसार नक्को मला, मी नाही यायची तुमच्या घराला ..............
यादव राया राणी रुसून बसली कैसी, सासुरवाशीण घरासी येईना कैसी
सासरे गेले समजवायला, सोन्याचा हार देतो तुम्हाला
सोन्याचा हार नक्को मला, मी नाही यायची तुमच्या घराला ..............
यादव राया राणी रुसून बसली कैसी, सासुरवाशीण घरासी येईना कैसी
नणंद आली समजवायला, माझी खेळणी देते तुम्हाला,
तुमची खेळणी नक्को मला, मी नाही यायची तुमच्या घराला ..............
यादव राया राणी रुसून बसली कैसी, सासुरवाशीण घरासी येईना कैसी
भावोजी आले समजवायला, जत्रेला घेवून जातो तुम्हाला,
जत्रेला नाही जायचे मला, मी नाही यायची तुमच्या घराला ..............
यादव राया राणी रुसून बसली कैसी, सासुरवाशीण घरासी येईना कैसी
पतीदेव आले समजवायला, उठा उठा राणी चला घराला
लाल चाबूक देतो तुम्हाला .....................
उठल्या राणी गडबडून, पदर घेतला आवरून
ओचा घेतला सावरून, हसत हसत आली घरासी
यादव राया राणी घरात आली ऐसी, सासुरवाशीण घरासी आली ऐसी..........
-

अरडी गं परडी, परडी एवढे काय गं
परडी एवढा फुल गं दारी आलं कोण गं बाई
आज आला सासरा गं बाई, सासऱ्याने काय आणलं गं बाई
सासऱ्याने आणल्या पाटल्या गं बाई
पाटल्या मी घेत नाही, सांगा मी येत नाही
चारही दरवाजे लावा गं बाई, झिपरं कुत्रं सोडा ग बाई
आज कोण आलं गं बाई
आज आली सासू गं बाई, सासूने काय आणले गं बाई
सासूने आणली नथ गं बाई, नथ मी घेत नाही सांगा मी येत नाही
चारही दरवाजे लावा गं बाई, झिपरं कुत्रं सोडा गं बाई
आज कोण आलं गं बाई
आज आली नणंद गं बाई, नणंदेने काय आणलं गं बाई
नणंदेने आणले डूल गं बाई, डूल मी घेत नाही सांगा मी येत नाही
चारही दरवाजे लावा ग बाई झिपरं कुत्रं सोडा ग बाई
आज कोण आलं गं बाई
आज आला दीर गं बाई, दिराने काय आणले गं बाई
दिराने आणले पैंजण गं बाई, पैंजण मी घेत नाही सांगा मी येत नाही
चारही दरवाजे लावा गं बाई झिपरं कुत्रं सोडा गं बाई
आज कोण आलं गं बाई
आज आला नवरा गं बाई, नवऱ्याने काय आणले गं बाई
नवऱ्याने आणले मंगळसूत्र गं बाई
मंगळसूत्र मी घेते, सांगा मी येते
चारही दरवाजे उघडा गं बाई, झिपरं कुत्रं बांधा गं बाई

भोपाळीचं फुल:

भोपाळीचं फुल बाई  फुलरंजना, माळ्याचा माळ बाई माळरंजना

माळ्याने सांडली भिगबाळी, हुडकून दे पण सापडेना,

सापडली पण गवसेना,

पाटावरचं पाणी झळकत जाय

पाटावरचं पाणी झळकलं 

सर्पा पायी धडकलं

सर्प म्हणे मी एकला

दारी आंबा पिकला 

दारी आंब्याची कोय गं

खिरापतीला काय गं.

आड बाई आडोनी आडाचं पाणी काढोनी 

आडात पडली सुपारी, आमचा भोंडला दुपारी.

आड बाई आडोनी आडाचं पाणी काढोनी

आडात पडली कात्री, आमचा भोंडला रात्री.

आड बाई आडोनी आडाचं पाणी काढोनी

आडात पडला शिंपला, आमचा भोंडला संपला.